ต่อมไร้ท่อ การทำงานต่อมไร้ท่อส่วนปลายต่อมไทรอยด์และพาราไทรอยด์

ต่อมไร้ท่อ กลุ่มต่อมไร้ท่อที่แตกกิ่งก้านสาขาพัฒนา และรวมถึงต่อมไทรอยด์และต่อมพาราไทรอยด์ ต่อมไธมัสยังพัฒนาจากพื้นฐานของกระเป๋าเหงือก ต่อมไทรอยด์และต่อมพาราไธรอยด์ไม่เพียงเชื่อมต่อกันด้วยแหล่งการพัฒนาร่วมกันเท่านั้น แต่ยังทำหน้าที่ได้ โดยมีบทบาทสำคัญในการรักษาสถานะเมแทบอลิซึมและสภาวะสมดุลของสภาพแวดล้อมภายในร่างกาย ฮอร์โมนของต่อมเหล่านี้ควบคุมความเข้มของการเผาผลาญพื้นฐานและความเข้มข้นของแคลเซียมในเลือด

ไทรอยด์นี่คือต่อมไร้ท่อที่ใหญ่ที่สุดซึ่งเป็นของต่อมฟอลลิคูลาร์ ผลิตฮอร์โมนไทรอยด์ที่ควบคุมกิจกรรม ความเร็ว ของปฏิกิริยาการเผาผลาญและกระบวนการพัฒนา นอกจากนี้ ต่อมไทรอยด์ยังผลิตฮอร์โมนแคลซิโทนิน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการควบคุมการเผาผลาญแคลเซียม การพัฒนาของตัวอ่อน ความหยาบของต่อมไทรอยด์เกิดขึ้นในตัวอ่อนของมนุษย์ในสัปดาห์ที่ 3 ถึง 4 โดยเป็นส่วนที่ยื่นออกมาของผนังคอหอยระหว่างช่องเหงือกคู่ที่ 1 และคู่ที่ 2

ซึ่งเติบโตตามลำไส้คอหอยในรูปของสายเยื่อบุผิว ที่ระดับของช่องเหงือกคู่ที่ 3 ถึง 4 สายนี้จะแยกออกเป็นสองแฉก ทำให้เกิดติ่งเนื้อขวาและซ้ายของต่อมไทรอยด์ การยุบตัวของเยื่อบุผิวเริ่มต้นและมีเพียงคอคอดที่เชื่อมต่อกลีบทั้งสองของต่อมไทรอยด์เช่นเดียวกับส่วนที่อยู่ใกล้เคียงในรูปของโพรงในร่างกาย ในรากของลิ้น พื้นฐานของแฉกจะเติบโตอย่างรวดเร็วสร้างเครือข่ายหลวมๆ ของเนื้อเยื่อบุผิวที่แตกแขนงเซลล์ เกิดจากพวกมันสร้างรูขุมขนในช่วงเวลาที่

มีเซนไคม์ เติบโตพร้อมกับหลอดเลือดและเส้นประสาท นอกจากนี้โครงสร้างของต่อมไทรอยด์ ต่อมไทรอยด์ล้อมรอบด้วยแคปซูลเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ซึ่งชั้นของต่อมไทรอยด์จะลึกลงไปและแบ่งอวัยวะออกเป็นก้อนๆ หลอดเลือดขนาดเล็กและเส้นประสาทจำนวนมากอยู่ในชั้นเหล่านี้ส่วนประกอบโครงสร้างหลักของเนื้อเยื่อของต่อมคือรูขุมขน รูปทรงกลมปิดหรือยาวเล็กน้อยโดยมีโพรงอยู่ข้างใน ผนังของรูขุมขนนั้นเกิดจากเซลล์เยื่อบุผิวชั้นเดียว ต่อมไทรอยด์ของฟอลลิคูลาร์

ซึ่งมีเซลล์ต้นกำเนิดประสาทเซลล์เดียว เซลล์ฟอลลิคูลาร์ในก้อนของต่อมไทรอยด์สามารถแยกแยะความแตกต่างของฟอลลิคูลาร์คอมเพล็กซ์หรือไมโครโลบูลซึ่งประกอบด้วยกลุ่มของฟอลลิเคิลที่ล้อมรอบด้วยแคปซูลเนื้อเยื่อเกี่ยวพันบางๆในรูของรูขุมขนคอลลอยด์สะสม ผลิตภัณฑ์ที่หลั่งของเซลล์ ซึ่งเป็นของเหลวหนืดประกอบด้วย ไทโรโกลบูลิน เป็นส่วนใหญ่ ขนาดของรูขุมขนแลเซลล์ ที่เกิดขึ้นนั้นแตกต่างกันไปตามสภาวะทางสรีรวิทยาปกติ ในรูขุมขนเล็กๆ

ที่ยังไม่เต็มไปด้วยคอลลอยด์ เยื่อบุผิวจะเป็นแท่งปริซึมชั้นเดียว เมื่อคอลลอยด์สะสมตัว ขนาดของรูขุมขนจะเพิ่มขึ้น เยื่อบุผิวจะกลายเป็นลูกบาศก์ และในรูขุมขนที่ยืดออกสูงซึ่งเต็มไปด้วยคอลลอยด์ เยื่อบุผิวจะแบนราบ โดยปกติแล้วฟอลลิเคิลส่วนใหญ่เกิดจากคิวบิกไทโรไซต์ การเพิ่มขนาดของรูขุมขนเกิดจากการเพิ่มจำนวน การเติบโต และความแตกต่างของต่อมไทรอยด์ พร้อมด้วยการสะสมของคอลลอยด์ในช่องของรูขุมขน

รูขุมขนถูกแยกออกจากกันโดยชั้นบางๆ ของเนื้อเยื่อเกี่ยวพันที่เป็นเส้นใยหลวมๆ โดยมีเส้นเลือดฝอยและน้ำเหลืองจำนวนมากมาถักเปียที่รูขุมขน เช่นเดียวกับแมสต์เซลล์และลิมโฟไซต์ ต่อมไร้ท่อ หรือเซลล์ เป็นเซลล์ต่อมที่สร้างผนังส่วนใหญ่ของรูขุมขน ในรูขุมขนเซลล์อยู่ในชั้นเดียวบนเมมเบรนชั้นใต้ดิน ไทโรไซต์เปลี่ยนรูปร่างจากแบนเป็นทรงกระบอก ขึ้นอยู่กับสถานะการทำงานของต่อม ด้วยกิจกรรมการทำงานในระดับปานกลางของต่อมไทรอยด์เซลล์

มีรูปร่างเป็นลูกบาศก์และนิวเคลียสทรงกลม คอลลอยด์ที่หลั่งออกมาจะเติมรูของรูขุมขนในรูปของมวลที่เป็นเนื้อเดียวกัน บนพื้นผิวยอดของต่อมไทรอยด์ หันหน้าไปทางรูของรูขุมขน มีไมโครวิลไล เมื่อกิจกรรมของต่อมไทรอยด์เพิ่มขึ้น จำนวนและขนาดของ ไมโครวิลลี ก็เพิ่มขึ้น พื้นผิวพื้นฐานของเซลล์ ซึ่งหันหน้าไปทางรูขุมขนนั้นเกือบจะเรียบ ไทโรไซต์ที่อยู่ใกล้เคียงเชื่อมต่อกันอย่างใกล้ชิดโดยเดสโมโซมจำนวนมากและแผ่นเทอร์มินัลที่พัฒนาอย่างดี

เมื่อกิจกรรมของต่อมไทรอยด์เพิ่มขึ้น ส่วนที่ยื่นออกมาคล้ายนิ้ว หรือการแทรกสอด จะปรากฏบนพื้นผิวด้านข้างของต่อมไทรอยด์ หน้าที่ของ เซลล์ คือการสังเคราะห์และปล่อยไทรอยด์ฮอร์โมนที่มีไอโอดีน T3 หรือ ไตรไอโอโดไทโรนีน และ T4 หรือ ไทร็อกซีน ออร์แกเนลล์ ได้รับการพัฒนาอย่างดีใน เซลล์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์โปรตีน ผลิตภัณฑ์โปรตีนที่สังเคราะห์โดย เซลล์ จะถูกหลั่งเข้าไปในโพรงของรูขุมขน ซึ่งการก่อตัวของ ไทโรซีนและไทโรนิน

ที่มีไอโอดีน นั่นคือ กรดอะมิโนที่ประกอบกันเป็นโมเลกุล ไทโรโกลบูลิน ขนาดใหญ่และซับซ้อน เสร็จสมบูรณ์ ไทรอยด์ฮอร์โมนสามารถไหลเวียนได้ก็ต่อเมื่อได้รับการปลดปล่อยจากโมเลกุลนี้แล้วเท่านั้น กล่าวคือ หลังจากการสลายตัวของไทโรโกลบูลิน เมื่อร่างกายต้องการฮอร์โมนไทรอยด์เพิ่มขึ้นและกิจกรรมการทำงานของต่อมไทรอยด์เพิ่มขึ้นเซลล์ ของรูขุมขนจะมีรูปร่างเป็นแท่งปริซึม คอลลอยด์ในฟอลลิคูลาร์จึงกลายเป็นของเหลวมากขึ้น

และถูกแทรกซึมโดยแวคิวโอลการดูดซับจำนวนมาก การลดลงของกิจกรรมการทำงาน ของต่อมไทรอยด์นั้นแสดงให้เห็นในทางตรงกันข้ามโดยการบดอัดของคอลลอยด์ความเมื่อยล้าภายในรูขุมขนขนาดและปริมาตรที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ความสูงของไทโรไซต์ลดลง พวกมันมีรูปร่างแบนราบ และนิวเคลียสของพวกมันขยายออกขนานกับผิวของรูขุมขนในวัฏจักรการคัดหลั่งของต่อมไร้ท่อฟอลลิคูลาร์ มีการแบ่งระยะหลักสองระยะ ระยะของการผลิต

และระยะของการขับฮอร์โมน ขั้นตอนการผลิตประกอบด้วย ปริมาณสารตั้งต้นของไทโรโกลบูลิน กรดอะมิโน คาร์โบไฮเดรต ไอออน น้ำ ไอโอไดด์ ที่นำมาจากกระแสเลือดเข้าสู่ไทโรไซต์ การสังเคราะห์เอนไซม์ ไทโรเปอร์ออกซิเดส ซึ่งออกซิไดซ์ไอโอไดด์และทำให้แน่ใจว่ามีการเชื่อมต่อกับ ไทโรโกลบูลิน บนพื้นผิวของเซลล์ และในโพรงของรูขุมขนและการก่อตัวของคอลลอยด์ การสังเคราะห์สายโซ่โพลีเปปไทด์ของไทโรโกลบูลินเองในเอนโดพลาสมิกเรติคูลัมแบบเม็ด

และไกลโคซิเลชันของพวกมัน เช่น การเชื่อมต่อกับน้ำตาลที่เป็นกลางและกรดเซียลิก โดยใช้ไทโรเปอร์ออกซิเดสขั้นตอนการกำจัดรวมถึงการสลายของ ไทโรโกลบูลิน จากคอลลอยด์โดย พิโนไซโตซิส และการย่อยสลายด้วยความช่วยเหลือของ ไลโซโซมโปรตีเอส ด้วยการก่อตัวของฮอร์โมน ไทร็อกซีน และ ไตรไอโอโดไทโรนีน เช่นเดียวกับการขับออกของฮอร์โมนเหล่านี้ผ่านเยื่อหุ้มชั้นใต้ดินเข้าไปใน เส้นเลือดฝอย และ เส้นเลือดฝอยน้ำเหลือง

ไทรอยด์ฮอร์โมน เกี่ยวข้องกับการควบคุมปฏิกิริยาเมตาบอลิซึม ส่งผลต่อการเจริญเติบโตและความแตกต่างของเนื้อเยื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาของระบบประสาท ต่อมไร้ท่อ ของต่อมไทรอยด์ประเภทที่สองคือเซลล์พาราฟอลลิคูลาร์หรือเซลล์ซีหรือแคลซิโทนิโนไซต์ เหล่านี้คือเซลล์ต้นกำเนิดประสาท หน้าที่หลักคือการผลิต ไทโรแคลซิโทนิน ซึ่งช่วยลดระดับแคลเซียมในเลือด ในสิ่งมีชีวิตที่โตเต็มวัย เซลล์พาราฟอลลิคูลาร์จะถูกแปลเป็นภาษาท้องถิ่น

ที่ผนังของฟอลลิเคิล ซึ่งอยู่ระหว่างฐานของไทโรไซต์ที่อยู่ใกล้เคียง แต่ไม่ถึงลูเมนของฟอลลิเคิลด้วยปลายยอด นอกจากนี้ เซลล์พาราฟอลลิคูลาร์ยังตั้งอยู่ในชั้นระหว่างฟอลลิคูลาร์ของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ขนาดเซลล์ฟอลลิคูลาร์ มีขนาดใหญ่กว่า เซลล์ มีรูปร่างกลมบางครั้งเป็นเหลี่ยม เซลล์ พาราฟอลลิคูลาร์ ดำเนินการสังเคราะห์ทางชีวภาพของฮอร์โมนเปปไทด์ แคลซิโทนินและโซมาโตสเตตินและยังมีส่วนร่วมในการก่อตัวของนิวโรเอมีน นอเรพิเนฟรินและเซโรโทนิน

โดยการลดคาร์บอกซิเลชั่นของสารตั้งต้นของกรดอะมิโนที่เกี่ยวข้อง แกรนูลหลั่งที่เติมไซโตพลาสซึมของเซลล์พาราฟอลลิคูลาร์แสดงออสมิโอฟีเลียและอาร์ไจโรฟิเลียที่แข็งแรง กล่าวคือ เซลล์เหล่านี้ถูกจำแนกได้ดีเมื่อชุบด้วยออสเมียมและเกลือเงิน หลอดเลือด ต่อมไทรอยด์มีเลือดมาเลี้ยงอย่างเข้มข้น ต่อหน่วยเวลา เลือดจะไหลผ่านต่อมไทรอยด์ในปริมาณที่เท่ากันโดยประมาณและผ่านไต และความเข้มของปริมาณเลือดจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก

เมื่อกิจกรรมการทำงานของอวัยวะเพิ่มขึ้นปกคลุมด้วยเส้น ต่อมไทรอยด์ประกอบด้วยใยประสาทซิมพาเทติกและพาราซิมพาเทติกจำนวนมาก การกระตุ้นของเส้นใยประสาท อะดรีเนอร์จิก นำไปสู่การเพิ่มขึ้นเล็กน้อยและกระซิก ยับยั้งการทำงานของ ฟอลลิคูลาร์ ต่อมไร้ท่อ บทบาทหลักในการกำกับดูแลเป็นของฮอร์โมนไทโรโทรปิกของต่อมใต้สมอง เซลล์ พาราฟอลลิคูลาร์ มีภูมิคุ้มกันต่อฮอร์โมน ไทโรโทรปิก แต่ตอบสนองอย่างชัดเจนต่อการกระตุ้นกระแสประสาทกระซิก

ที่เห็นอกเห็นใจและกดดันการงอกใหม่ของต่อมไทรอยด์ภายใต้สภาวะทางสรีรวิทยานั้นช้ามาก แต่ความสามารถของเนื้อเยื่อในการเพิ่มจำนวนนั้นดีมาก แหล่งที่มาของการเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อต่อมไทรอยด์คือเยื่อบุผิวของรูขุมขน การละเมิดกลไกการงอกใหม่สามารถนำไปสู่การเจริญเติบโตของต่อมด้วยการก่อตัวของคอพอกต่อมพาราไทรอยด์ พาราไทรอยด์ต่อม

บทความที่น่าสนใจ : น้ำตาล อธิบายเกี่ยวกับการทดสอบมาตรฐานระดับน้ำตาลกลูโคสในเลือด