เวลา การอธิบายและให้ความรู้เกี่ยวกับชาวโรมันผู้คิดค้นวัฒนธรรมของเวลา

เวลา ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 หลายประเทศเริ่มปรับนาฬิกาในช่วงระหว่างปีแนวคิดคือพยายามปรับเวลากลางวันในฤดูร้อนให้ใกล้เคียงกับเวลาที่ผู้คนตื่นนอนมากขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เป้าหมายคือเพื่อประหยัดเชื้อเพลิงโดยลดความจำเป็นในการใช้แสงประดิษฐ์สหรัฐอเมริกาและอีกหลายประเทศยังคงใช้การเปลี่ยนแปลงบางอย่างในระบบนี้ในสหรัฐอเมริกาตามธรรมเนียมแล้วเวลาออมแสงจะเริ่มต้นในวันอาทิตย์แรกของเดือนเมษายน และสิ้นสุดในวันอาทิตย์สุดท้ายในเดือนตุลาคม

อย่างไรก็ตามพระราชบัญญัตินโยบายพลังงานปี 2548 ได้กำหนดให้มีการเปลี่ยนแปลงวันที่สังเกตตั้งแต่ปี 2550 เป็นต้นไปเวลาออมแสงจะเริ่มในเวลา 02.00 น.ในวันอาทิตย์ที่สองในเดือนมีนาคมและจะสิ้นสุดในเวลา 02.00 น.ในวันอาทิตย์แรกในเดือนพฤศจิกายนนี่คือวันที่เริ่มต้นและหยุดจนถึงปี 2558 ในการสังเกตเวลาออมแสงนาฬิกาจะเดินเร็วขึ้นหนึ่งชั่วโมงในฤดูใบไม้ผลิและเดินถอยหลังหนึ่งชั่วโมงในฤดูใบไม้ร่วง

เป็นวลีที่หลายคนใช้ในการจดจำสิ่งนี้คุณเสีย เวลา ไปหนึ่งชั่วโมงในฤดูใบไม้ผลิและได้มันกลับคืนมาในฤดูใบไม้ร่วงในฤดูหนาวสหรัฐอเมริกาเป็นเวลามาตรฐานในฤดูร้อนสหรัฐอเมริกาอยู่ในเวลาออมแสง แม้ว่าจะเป็นการกระทำของสภาคองเกรส แต่บางรัฐเช่นแอริโซนาก็เพิกเฉยและไม่มีเวลาออมแสง เป็นเวลามาตรฐานตลอดทั้งปีและค่อนข้างตรงไปตรงมามนุษย์สร้างแนวคิดของปีเพราะฤดูกาลซ้ำทุกปี

ความสามารถในการทำนายฤดูกาลเป็นสิ่งสำคัญ ในการดำรงชีวิตหากคุณกำลังปลูกพืชหรือพยายามเตรียมพร้อมสำหรับฤดูหนาวพืชส่วนใหญ่แตกหน่อและออกผลตามกำหนดเวลาต่อปีดังนั้นมันจึงเพิ่มขึ้นตามธรรมชาติ 1 ปีหมายถึงระยะเวลาที่โลกโคจรรอบดวงอาทิตย์หนึ่งรอบใช้เวลาประมาณ 365 วันในการทำเช่นนั้นหากคุณวัดระยะเวลาที่แน่นอนที่โลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ ตัวเลขที่แท้จริงคือ 365.242199 วัน เมื่อเพิ่มวันพิเศษอีกหนึ่งวันในทุกๆปีที่สี่

เราจะได้รับวันเฉลี่ย 365.25 วันต่อปี ซึ่งค่อนข้างใกล้เคียงกับจำนวนจริงนี่คือเหตุผลที่เรามีปีอธิกสุรทินที่ยาวกว่าปีปกติหนึ่งวันเพื่อให้เข้าใกล้จำนวนจริงมากยิ่งขึ้นทุกๆ100ปีไม่ใช่ปีอธิกสุรทินแต่ทุกๆ 400 ปีเป็นปีอธิกสุรทิน เมื่อนำกฎทั้งหมดเหล่านี้มารวมกันคุณจะเห็นว่าปีหนึ่งเป็นปีอธิกสุรทินไม่เพียงแต่หารด้วย 4 ลงตัวเท่านั้นแต่ยังต้องหารด้วย 400 ลงตัวด้วยหากเป็นปีร้อยปี ดังนั้น ปี 1700 1800 และ 1900 จึงไม่ใช่ปีอธิกสุรทิน แต่เป็นปี 2000

นั่นทำให้ความยาวเฉลี่ย ของปีอยู่ที่ 365.2425 วันซึ่งใกล้เคียงกับจำนวนจริงมากยิ่งขึ้นปัญหาเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องปีคือยากที่จะกำหนดระยะเวลาที่แน่นอนของปีนอกเสียจากว่าสังคมของคุณจะมีนักดาราศาสตร์ที่เก่งพอสมควรหลายวัฒนธรรมที่ขาดนักดาราศาสตร์อาศัยรอบของดวงจันทร์แทนรอบดวงจันทร์ใช้เวลาประมาณ 29.5 วันและเกือบทุกคนสามารถติดตามรอบดวงจันทร์ได้ง่ายๆเพียงแค่มองท้องฟ้าทุกคืนดวงจันทร์เป็นที่มาของแนวคิดของเดือน

หลายๆวัฒนธรรมใช้เดือนที่มีความยาว 29 หรือ 30 วันหรือบางช่วงสลับกันเพื่อตัดทอนเป็นปีปัญหาหลักของระบบประเภทนี้คือรอบดวงจันทร์ที่ 29.5 วันไม่แบ่งเท่าๆกันเป็น 365.25 วันในหนึ่งปีเมื่อคุณดูปฏิทินสมัยใหม่เดือนจะสับสนอย่างมากหนึ่งมี 28 หรือ 29 วันบางคนมี 30 วันและที่เหลือมี 31 วันตามสารานุกรมหนังสือโลกนี่คือวิธีที่เราได้ปฏิทินตลกชาวโรมันเริ่มต้นด้วยปฏิทิน 10 เดือนในปี 738 ก่อนคริสตกาลโดยยืมมาจากชาวกรีก

เดือนในปฏิทินโรมันดั้งเดิม คือ มี.ค. เม.ย. พ.ค. มิ.ย. ก.ค. ส.ค. ก.ย. ต.ค. พ.ย. และธ.ค หลังจากนั้นเดือนมกราคมและกุมภาพันธ์ถูกเพิ่มเข้ามาในตอนท้ายของปีเพื่อบัญชีสำหรับ 60 วันที่ว่าง ในปี 46 ปีก่อนคริสตกาล จูเลียส ซีซาร์ได้เปลี่ยนปฏิทินโดยไม่สนใจดวงจันทร์แต่คงชื่อเดือนทั้ง 12 เดือนไว้ปีจึงแบ่งออกเป็น 12 เดือนที่มี 30 หรือ 31 วัน ยกเว้นเดือนกุมภาพันธ์ที่มี 29 วันในตอนท้ายทุกๆปีที่สี่ กุมภาพันธ์จะมีวันเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งวัน

ต่อมาเขาตัดสินใจกำหนดให้มกราคมเป็นเดือนแรก แทนที่จะเป็นมอริเชียสทำให้กุมภาพันธ์เป็นเดือนที่สองซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมวันอธิกสุรทินจึงกลายเป็นเรื่องตลกในปีนี้หลังจากการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรของจูเลียสชาวโรมันได้เปลี่ยนชื่อเป็นกรกฎาคมเพื่อเป็นเกียรติแก่เขาในทำนองเดียวกันสิงหาคมถูกเปลี่ยนชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่จักรพรรดิเอากุสตุสดังนั้นเดือนสิงหาคมออกัสตัสยังย้ายวันจากกุมภาพันธ์ไปยังออกัสตัสเพื่อให้มีจำนวนวันเท่ากับจูเลียส

ประวัติศาสตร์เล็กๆน้อยๆนี้อธิบายว่าเหตุใดเราจึงมี 12 เดือนเหตุใดเดือนจึงมีจำนวนวัน เหตุใดวันอธิกสุรทินจึงตรงกับเวลาที่แปลก และเหตุใดเดือนจึงมีชื่อตลกเช่นนี้นอกจากพุทธศักราช และคริสต์ศักราช หลายคนใช้พุทธศักราชสำหรับก่อนยุคทั่วไป และคริสต์ศักราชสำหรับยุคทั่วไป สิ่งเหล่านี้ ตรงกับวันที่เดียวกับก่อนคริสต์ศักราช และโฆษณา แต่เป็นวิธีพูดแบบฆราวาส ในความเป็นจริง สกายเอิร์ธรายงานว่านักวิชาการชาวยิวใช้ พุทธศักราช มานานกว่า 100 ปี

นานาสาระ: อวกาศ เราสามารถเข้าไปในอวกาศโดยไม่มีจรวดขนาดใหญ่ได้หรือไม่