ภูเขา ในปี 1953 เอดมันด์ ฮิลลารี และเทนซิง นอร์เก เป็นบุคคลกลุ่มแรกที่พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ ได้สำเร็จ ซึ่งเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก ตอนนี้ลูกชายกำลังเตือนโลกเกี่ยวกับความเสียหายที่เกิดจากภาวะโลกร้อนกับภูเขา ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติที่น่าทึ่งที่สุดในโลก ปีเตอร์ ฮิลลารี และแจมลิง เทนซิง ในการให้สัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์ดิอินดีเพ็นเดนต์ของอังกฤษ เสียใจที่ภาวะโลกร้อนกำลังเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ของระบบนิเวศน์และภูมิอากาศบนยอดเขาเอเวอเรสต์
และพื้นที่โดยรอบของทิเบตอย่างรุนแรง เตือนว่าการเพิกเฉยอาจนำไปสู่หายนะด้านสิ่งแวดล้อม แกลเลอรี่ภาพยอดเขาเอเวอเรสต์ ปีเตอร์ ฮิลลารีกล่าวว่าเบสแคมป์ที่เอเวอเรสต์ได้เลื่อนจากระดับความสูง 5,320 เมตร ตอนที่พ่อปีนเขาเอเวอเรสต์ ลงมาอยู่ที่ 5,280 เมตร และยังคงจมลงทุกปี ฮิลลารีที่อายุน้อยกว่าซึ่งเคยปีนเอเวอเรสต์มาแล้ว 2 ครั้ง ก็เตือนถึงผลกระทบของทะเลสาบน้ำแข็งที่ปะทุออกมาเช่นกันทะเลสาบน้ำแข็งที่เติมน้ำมากเกินไป
สามารถทำลายแนวกั้นตามธรรมชาติซึ่งมักทำจากน้ำแข็ง ทำให้เกิดน้ำท่วมใหญ่ เพิ่งเขียนเกี่ยวกับทะเลสาบในชิลีที่หายไป เพราะผลกระทบเดียวกันในกรณีของยอดเขาเอเวอเรสต์และบริเวณโดยรอบ ผู้คนนับหมื่นอาจตกอยู่ในความเสี่ยง ชาวเชอร์ปาสี่หมื่นคนอาศัยอยู่ที่เชิงเขา มีทะเลสาบน้ำแข็งอยู่แล้ว 9,000 แห่งบนเทือกเขาหิมาลัย ซึ่ง 200 แห่งอาจเผชิญกับน้ำท่วมจากการระเบิดของธารน้ำแข็ง น้ำท่วมที่คล้ายกันในปี 2528สร้าง กระแสน้ำ 10 ล้านลูกบาศก์เมตร
หมู่บ้านส่วนใหญ่ รวมทั้งโรงไฟฟ้าท้องถิ่น ถูกกระแสน้ำพัดหายไป โดยผู้คนและเศษซากบางส่วนอยู่ห่างออกไป 55 ไมล์ ปัจจุบันทะเลสาบบางแห่งมีขนาดเป็น 20 เท่าของขนาดที่ระเบิดในปี 1985 เมื่อพูดคุยกับดิอินดีเพ็นเดนต์ ปีเตอร์ ฮิลลารีเปรียบเทียบผลกระทบของธารน้ำแข็งที่ปะทุออกมาเหมือนกับระเบิดปรมาณู หากรูปแบบปัจจุบันยังคงอยู่ ธารน้ำแข็งส่วนใหญ่ที่ปกคลุมเทือกเขาหิมาลัยอาจละลายภายใน 50 ปี ข้างหน้า 80 เปอร์เซ็นต์จะหายไปภายใน 30 ปี
ธารน้ำแข็งบางส่วนมีความยาวสามไมล์ จากนั้นยอดเขาเอเวอเรสต์จะปรากฏเป็นยอดเขาสูงใหญ่ที่ปกคลุมด้วยหินเป็นส่วนใหญ่และมีพื้นที่น้ำแข็งจำกัด ธารน้ำแข็งที่ใช้เป็นเบสแคมป์เดิมของฮิลลารีและนอร์เกย์ได้เคลื่อนตัวออกไป 3 ไมล์ในรอบ 20 ปี ขณะที่ธารน้ำแข็งอื่นๆหายไปทั้งหมด โดยรวมแล้ว ธารน้ำแข็งในบริเวณนี้ลดระดับลง 74 เมตรในปี 2549 เพิ่มขึ้นจาก 42 เมตรต่อปีระหว่างปี 2504 ถึง 2544 ผลกระทบที่เห็นได้ชัดคือนักปีนเขาจะได้รับคำเตือนให้ระวังหินถล่ม และหิมะถล่ม ที่เกิดจากหิมะละลายที่เพิ่มขึ้น
นอกเหนือจากผลกระทบในพื้นที่ใกล้เคียงแล้ว ธารน้ำแข็งบนเทือกเขาหิมาลัยยังมีความสำคัญไปทั่วโลก ธารน้ำแข็งเหล่านี้ประกอบด้วยน้ำจืดร้อยละ 40 ของโลก หล่อเลี้ยงแม่น้ำสายใหญ่ 9 สาย และเป็นแหล่งน้ำดื่มหนึ่งในหกของโลก ความผันผวนของน้ำประปาในท้องถิ่นทำให้เกิดการกลายเป็นทะเลทรายในบางพื้นที่ ซึ่งทำให้เกษตรกรชลประทานพืชผลได้ยาก แม่น้ำสายใหญ่ปรากฏขึ้นในบางพื้นที่ซึ่งไม่เคยมีมาก่อน และเป็นภาระของลำธารสายอื่น
คำกล่าวอ้างเรื่องโลกร้อนของฮิลลารีและนอร์เกย์ได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษาสภาพภูมิอากาศที่จัดทำโดยทีมนักวิทยาศาสตร์นานาชาติร่วมกับคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลฝรั่งเศสว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การศึกษาซึ่งตีพิมพ์เมื่อต้นปี 2550 ยืนยันว่าภาวะโลกร้อนส่งผลกระทบต่อยอดเขาเอเวอเรสต์ นอกจากนี้ ชาวทิเบตจำนวนมาก เชอร์ปา มัคคุเทศก์ และผู้เยี่ยมชมพื้นที่บ่อยๆการเล่าเรื่องราวของธารน้ำแข็งและลักษณะของน้ำแข็ง
เช่นป่าซีแลคซึ่งเป็นเสาน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นจากธารน้ำแข็ง ซึ่งหายไปหรือถอยกลับไปสู่ระดับความสูงที่สูงขึ้น ภาวะโลกร้อนไม่ได้เป็นเพียงอันตรายเพียงอย่างเดียวที่ ภูเขา เอเวอเรสต์ต้องเผชิญ อันตรายอื่นๆต่อยอดเขาเอเวอเรสต์ นักรณรงค์และนักเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมกล่าวว่าคำว่าการพัฒนาเป็นเพียงคำสละสลวยที่ครอบคลุมถึงโครงการต่างๆเช่น การสร้างถนนที่อาจทำลายระบบนิเวศที่เปราะบางอย่างของเอเวอเรสต์
นักธารน้ำแข็งคนหนึ่งบอกกับเดอะไทมส์ออฟอินเดียว่า ถนนเปรียบเสมือนการโจมตีโดยตรงต่อระบบนิเวศวิทยาในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2550 รัฐบาลจีนได้เริ่มก่อสร้างถนนระยะทาง 67 ไมล์ ที่มุ่งสู่เบสแคมป์ของเอเวอเรสต์ ในขณะที่แผนการสร้างโรงแรมถูกระงับไว้ จีนยึดครองและปกครองทิเบตตั้งแต่ปี 2494 เจ้าหน้าที่จีนกล่าวว่าถนนสายนี้มีความสำคัญสำหรับคบเพลิงโอลิมปิก ปี 2551 รีเลย์ซึ่งควรจะรวมถึงการหยุดบนยอดเขาเอเวอเรสต์
แต่หลายคนกลัวว่านี่เป็นเพียงก้าวแรก ในการพัฒนาพื้นที่เอเวอเรสต์ทั้งหมด ซึ่งรวมถึงการขุดที่กว้างขวาง หลังจากสร้างทางรถไฟเชื่อมจีนกับลาซา เมืองหลวงของทิเบตเสร็จ ชาวจีนหลายล้านคนก็มาเยือนทิเบต บางส่วนเป็นนักท่องเที่ยวในขณะที่บางส่วนเป็นแรงงานข้ามชาติที่กำลังมองหางานในโครงการก่อสร้างที่ดำเนินการโดยจีน การไหลบ่าเข้ามาของนักท่องเที่ยว รวมถึงจำนวนบันทึกจากตะวันตก ได้สร้างความตึงเครียดให้กับพื้นที่นี้อย่างมาก
ชุมชนชาวเชอร์ปาที่อาศัยอยู่ใกล้กับยอดเขาเอเวอเรสต์ต้องพึ่งพารายได้จากการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ มีการสร้างโครงสร้างพื้นฐานใหม่เพื่อรองรับชุมชนและนักท่องเที่ยว รวมถึงร้านอาหารที่ให้บริการสัตว์ในท้องถิ่นแก่นักท่องเที่ยว การเพิ่มขึ้นของการท่องเที่ยวและนักปีนเขาทำให้เสียสมดุลด้านสิ่งแวดล้อมของพื้นที่ การค้นหาฟืนทำให้เกิดการตัดไม้ทำลายป่าอย่างมากและสูญเสียพืชพันธุ์หายาก เช่นเดียวกับในหลายส่วนของโลก สิ่งแวดล้อมถูกแย่งชิงเพื่อเป็นของที่ระลึกเช่นฟอสซิลชิ้นส่วนสัตว์ป่า และพืช
แต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดอาจเป็นเรื่องขยะ มีการประเมินว่ามีขยะมากกว่า 100,000 ปอนด์บนยอดเขาเอเวอเรสต์ในช่วง 53 ปีที่ผ่านมา การเตรียมการสำหรับการวิ่งคบเพลิงโอลิมปิกได้นำผู้คนหลายพันคนมาสู่ภูมิภาคนี้ รวมถึงปัญหาเกี่ยวกับขยะและสุขอนามัย ไม่มีโรงบำบัดขยะหรือรีไซเคิลรอบเอเวอเรสต์ และทุกปี น้ำเสีย 36.5 ล้านตันไหลลงสู่แม่น้ำลาซา อันตรายต่อสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจในท้องถิ่น และชีวิตมนุษย์อาจสร้างความเสียหายร้ายแรง
แต่ผลกระทบอาจน่าสลดใจยิ่งกว่าเมื่อพิจารณาว่ายอดเขาเอเวอเรสต์ เป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมทิเบตและเนปาล ทั้งสองวัฒนธรรมมีชื่อสำหรับภูเขาที่อธิบายว่าเป็นเทพธิดา ประเพณี ทางพุทธศาสนาของทิเบตเรียกเอเวอเรสต์ว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์และเป็นสถานที่แห่งความภาคภูมิใจ ความรักใคร่ และความเคารพ พื้นที่นี้เต็มไปด้วยวัดวาอาราม ซึ่งพระสงฆ์ในท้องถิ่นบางแห่งบ่นว่าถูกบุกรุกโดยนักท่องเที่ยวที่มาถ่ายภาพ ความพยายามบางอย่างในการกอบกู้เอเวอเรสต์และบริเวณโดยรอบกำลังดำเนินการอยู่
เป็นอุทยานแห่งชาติและมรดกโลกทางธรรมชาติมากกว่าสองทศวรรษ การรวบรวมฟืนเป็นสิ่งผิดกฎหมายและเนปาลได้จัดทำโครงการเพื่อจำกัดการทิ้งขยะ เจ้าหน้าที่ทิเบตและรัฐบาลจีนกำลังพยายามปรับปรุงความสามารถในการกำจัดขยะของลาซา บุคคลและกลุ่มส่วนตัวก็ช่วยเหลือเช่นกัน นักปีนเขาชาวญี่ปุ่น เก็บขยะได้เกือบ 10 ตันในการเดินทางไปเอเวอเรสต์ 5 ครั้ง สหพันธ์การปีนเขาแห่งอินเดีย ซึ่งไม่ให้ความช่วยเหลือกลุ่มที่มีมากกว่า 12 คน เพื่อสนับสนุนการเดินทางขนาดเล็กอีกต่อไป
วันสิ่งแวดล้อมโลกปี 2550 ซึ่งจัดโดยองค์การสหประชาชาติ ให้ความสำคัญกับหัวข้อ น้ำแข็งละลาย และให้ความสนใจกับธารน้ำแข็งที่ละลายในทิเบต แม้จะมีผลกระทบที่มองเห็นได้จากภาวะโลกร้อนและความท้าทายที่รออยู่ข้างหน้า ปีเตอร์ ฮิลลารี,แจมลิง เทนซิง และนักเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมคนอื่นๆกล่าวว่ายังมีเวลาที่จะป้องกันไม่ให้ระบบนิเวศของยอดเขาเอเวอเรสต์และวิถีชีวิตของชาวทิเบตถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ แต่การดำเนินการอย่างจริงจังจะต้องเริ่มต้นทันที
นานาสาระ: อุณหภูมิ เหตุใดการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของโลกจึงมีผลกระทบอย่างมาก
