เนื้อเยื่อ ภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ด้านข้างข้อศอกเทนนิส ภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ด้านข้าง ภายนอกเป็นหนึ่งในโรคที่พบบ่อยที่สุดของระบบกล้ามเนื้อและกระดูก บ่อยครั้งที่คำว่าข้อศอกเทนนิส ใช้เพื่ออ้างถึงพยาธิสภาพนี้เนื่องจากความชุกของนักเทนนิส นี่เป็นเพราะความจริงที่ว่าด้วยแร็กเกตที่เลือกไม่ถูกต้อง และข้อบกพร่องในเทคนิคการตีด้านซ้าย ในคนที่ถนัดขวาเอ็นกล้ามเนื้อที่ยืดออกของปลายแขนและมือที่มากเกินไป
ตามด้วยการพัฒนาลักษณะอาการของภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ภายนอก ในเวลาเดียวกันในผู้ป่วยจำนวนมากการโอเวอร์โหลด ของโซนของสิ่งที่แนบมาใกล้ๆของกล้ามเนื้อของปลายแขนนั้น สัมพันธ์กับความเครียดในประเทศหรือในวิชาชีพ ในกรณีนี้ตัวขยายแนวรัศมีของมือได้รับความเสียหายเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งโรคนี้เกิดขึ้นบ่อยในคนวัยกลางคน 40 ถึง 60 ปี แขนขาที่โดดเด่นมีส่วนร่วมในกระบวนการนี้ การเกิดโรคของโรคประกอบด้วยความเสียหายต่อเนื้อเยื่อเอ็น
พร้อมกับการพัฒนาปฏิกิริยาการอักเสบในภายหลัง ภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกอักเสบด้านข้าง มักเกิดขึ้นหลังจากเกิดภาวะน้ำหนักเกินหรือการบาดเจ็บโดยตรง และการเคลื่อนไหวของมือซ้ำๆในการลักพาตัว และงอข้อศอกเป็นสิ่งสำคัญ อย่างไรก็ตาม ความเจ็บปวดมักเกิดขึ้นกับพื้นหลังของจังหวะชีวิตปกติ ในกรณีนี้โรคนี้สัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลง ที่ไม่เกี่ยวข้องในระบบกล้ามเนื้อและกระดูก ซึ่งแสดงออกโดยกระบวนการเสื่อมด้านหน้าข้อศอกบริเวณด้านในอีพิคอนไดล์ของกระดูก
เมื่อปรากฏขึ้นความเจ็บปวดที่เกิดจากโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ หากไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง ก็สามารถดำเนินต่อไปได้หลายสัปดาห์และหลายเดือน อย่างไรก็ตาม ภาพทางคลินิก ผู้ป่วยมักบ่นถึงอาการปวดบริเวณข้อศอกที่เกิดขึ้น เมื่อกางนิ้วออกและยกมือขึ้นภายใต้ภาระ ในกรณีนี้แรงที่ใช้อาจมีน้อยมาก เช่น การพยายามดึงจานออกจากโต๊ะ ความเจ็บปวดมีการแปลอย่างชัดเจน ผู้ป่วยชี้ไปที่ผิวด้านนอกของข้อต่อข้อศอกอย่างมั่นใจ
บางครั้งเป็นไปได้ที่จะฉายภาพความเจ็บปวดออกไป ตามพื้นผิวด้านนอกของปลายแขนหรือสูงถึงสามล่างของไหล่ ขณะพักผู้ป่วยจะไม่รู้สึกเจ็บปวด สัญญาณสำคัญที่แยกความแตกต่างระหว่างด้านหน้าข้อศอกบริเวณด้านในอีพิคอนไดล์ กับความเสียหายของข้อต่อข้อศอก คือการไม่มีอาการปวดในระหว่างการงอ และยืดข้อต่อแบบแอคทีฟและพาสซีฟ โดยการวินิจฉัยโรคภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ด้านข้าง มักได้รับการยืนยันโดยการทดสอบความต้านทานต่อไปนี้
การทดสอบโคเซน แขนที่ได้รับผลกระทบของผู้ป่วยจะยืดออกจนสุดที่ข้อต่อข้อศอก แพทย์จะแก้ไขด้วยมือข้างหนึ่งในบริเวณอีพิคอนไดล์ภายนอก และในอีกทางหนึ่งแพทย์จะต้านทานความพยายามของผู้ป่วยที่จะขยายข้อต่อข้อมือ การทดสอบถือเป็นบวก เมื่อความเจ็บปวดเกิดขึ้นที่บริเวณ ด้านหน้าข้อศอกบริเวณด้านในอีพิคอนไดล์ภายนอก การทดสอบโรงสี แขนที่ได้รับผลกระทบของผู้ป่วยจะยืดออกจนสุดที่ข้อต่อข้อศอก ด้วยมือข้างหนึ่งแพทย์จะยึดไว้เหนือข้อต่อข้อศอก
และอีกมือหนึ่งงอมือที่ข้อต่อข้อมือและเบี่ยงไปทางด้านรัศมีเล็กน้อย โดยการปรากฏตัวของความเจ็บปวด ในบริเวณของด้านหน้าข้อศอกบริเวณด้านในอีพิคอนไดล์ ด้านข้างบ่งชี้ว่ามีความเป็นไปได้ของ ภาวะเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ด้านข้างในผู้ป่วย การรักษาในโรคนี้มีการใช้วิธีการต่างๆ ในระยะแรกกายภาพบำบัด ขี้ผึ้งต้านการอักเสบออร์โธสในภายหลัง ปิดล้อมด้วยยาต้านการอักเสบสเตียรอยด์ สำหรับวิธีการกายภาพบำบัดนั้น มักจะเน้นที่การบำบัดด้วยคลื่นกระแทกเอทีซี
ซึ่งเป็นวิธีการที่แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพสูง ในการเกิดโรคอีโคคอนดิลิติส ผู้ป่วย 85 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์ ประสบความสำเร็จในการใช้เทคนิคนี้โดย การฟื้นฟูการเคลื่อนไหวของแขนขา ความรุนแรงลดลง และอาการปวดหายไปอย่างสมบูรณ์ การบำบัดด้วยคลื่นกระแทก ร่างกายนอกร่างกายช่วยให้การรักษาแบบอนุรักษนิยมไม่มีอำนาจ หลักสูตรมาตรฐานนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดี แม้ในผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาแบบเดิม การสั่นสะเทือนทางเสียงที่แทรกซึมลึกเข้าไปในเนื้อเยื่อ
ที่ได้รับผลกระทบทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกที่มีประสิทธิภาพในพวกเขา ปริมาณเลือดและถ้วยรางวัลของโครงสร้าง เนื้อเยื่อ ได้รับการฟื้นฟู กล้ามเนื้อกระตุกและปวดจะหายไป การสร้างคอลลาเจนถูกกระตุ้น เส้นเอ็นและการเชื่อมต่อได้รับการฟื้นฟู จุดโฟกัสของแมวน้ำเส้นใยละลาย กระบวนการซ่อมแซมในเนื้อเยื่อถูกกระตุ้น นอกจากช็อคเวฟแล้ว คาร์บอกซีเธอราพียังใช้สำหรับโรคอีโคคอนดิลิติส คาร์บอนไดออกไซด์ถูกฉีดเข้าไปในเนื้อเยื่อ
ซึ่งให้ฤทธิ์ต้านการอักเสบบรรเทาอาการปวด และกระตุ้นการสลายของการยึดเกาะของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน เพิ่มภูมิคุ้มกันของเนื้อเยื่อเร่งการไหลเวียนของเลือดในท้องถิ่น และการไหลเวียนของน้ำเหลือง ผลการรักษาที่เห็นได้ชัดเจนคือช่วงของการชุบสังกะสีอิเล็กโตรโฟรีซิส การรักษาด้วยเลเซอร์และการบำบัดด้วยแม่เหล็ก โดยการบำบัดด้วยคลื่นกระแทกในการรักษาโรคของระบบกล้ามเนื้อและกระดูก ในปีที่ผ่านมาปัญหาของข้อต่อที่เป็นโรค การบาดเจ็บจากการเล่นกีฬา
การฟื้นตัวหลังจากเกิดอุบัติเหตุมีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่ง นอกจากนี้ยังส่งผลกระทบไม่เพียงแต่ในผู้สูงอายุ แต่ยังรวมถึงคนที่อายุยังน้อย ซึ่งส่งผลเสียอย่างมากต่อคุณภาพชีวิต ในกรณีส่วนใหญ่การรักษาโรคข้อเป็นกระบวนการทางการแพทย์ที่ใช้เวลานาน ซึ่งมักจะจบลงด้วยการผ่าตัดและการเปลี่ยนข้อ ทศวรรษที่ผ่านมาอนุญาตให้ใช้วิธีการใหม่ในการรักษาโรคนี้ ด้วยความช่วยเหลือของเทคนิคกายภาพบำบัดที่ทันสมัย บทความนี้จะเน้นไปที่การบำบัดด้วยคลื่นช็อกนอกร่างกาย
ว่ามันคืออะไรและใช้ในกรณีใดบ้าง คำอธิบายของเทคนิค การบำบัดด้วยคลื่นกระแทก เป็นวิธีการกายภาพบำบัดที่ทันสมัย ซึ่งเป็นวิธีการรักษาโรคผลที่ตามมาของการบาดเจ็บของระบบกล้ามเนื้อ และกระดูกตามการใช้คลื่นเสียง ช็อกการกระทำของคลื่นกลพลังงานสูงใช้กับโรคต่างๆ และนี่เป็นวิธีการรักษาโดยใช้คลื่นกระแทกที่ปรับได้ ซึ่งมุ่งเน้นไปที่พื้นที่เฉพาะของร่างกาย อละให้ผลการรักษาที่ตรงเป้าหมายได้อย่างแม่นยำ โดยไม่ทำลายเนื้อเยื่อของร่างกาย
เมื่อแอมพลิจูดของคลื่นเสียงเพิ่มขึ้น คุณจะสังเกตการดูดซับพลังงานโดยเนื้อเยื่อชีวภาพ ที่ขอบของสื่อที่มีความต้านทานเสียงต่างกัน เนื้อเยื่ออ่อนและกระดูกจะเกิดคลื่นตามขวาง ซึ่งเนื้อเยื่อแข็งดูดซึมได้ดี ในเนื้อเยื่อแข็ง กระดูกและเส้นเอ็น ภายใต้การกระทำของคลื่นกระแทก พันธะของส่วนประกอบโครงสร้างจุลภาคของเนื้อเยื่อชีวภาพจะแตก และคุณสมบัติทางกลของพวกมันเปลี่ยนแปลงไป ซึ่งเพิ่มขึ้นจากการมีอยู่ของน้ำในเนื้อเยื่อที่เป็นสื่อกระแสไฟฟ้า เนื่องจากเดือดเอฟเฟกต์ โพรงอากาศที่เรียกว่าภายใต้การกระทำของคลื่นกระแทกเอ็นดอร์ฟินจะถูกปล่อยออกมา
บทความที่น่าสนใจ : หนังศีรษะ การทำความเข้าใจเกี่ยวกับการทำสครับหนังศีรษะด้วยตนเอง
